ღ♥ღ عاشق نمیشوی ღ♥ღ

خبر داری چرا وقتی دل بی تاب میگیردسراغ از خاطراتی دور اما ناب میگیردخبر داری چرا تا نیستی در خشکی محضمولی تا میرسی دور مرا گرداب میگیردمخاطب های شعرم در پی کشف تواند آریببین هرکس برای دیگری قلاب میگیردهمین که پشت قاب پنجره می ایستی با من جهان زیباترین تصویر خود را قاب میگیریدتو که از وسعت دیوانگی هایم خبر داریبگو وی بی تو چشم خسته ام را خواب می گیردتوجه کرده ای وقتی که میگویی خداحافظدلم اندازه شبهای بی مهتاب میگیردمن از ابراز احساسات خود هرگز نمی ترسمولی از ترس ترست خانه ام را آب می گیردشنیدم ساکن شهری شدی در پشت دریا، آهدلم هر شب سراغ از قایق سهراب می گیرد.. ღ♥ღ عاشق نمیشوی ღ♥ღ...

لبهای تو با شعر عجین است ، عجیب است ما پسته ندیدیم شکر داشته باشد ღ♥ღ عاشق نمیشوی ღ♥ღ...

سکوتم را پذیرفتی ، دل بی طاقتم را نه تو تنها چهره ام را میشناسی غربتم را نه ღ♥ღ عاشق نمیشوی ღ♥ღ...